Gerçek Edebiyat

Bana bir gül verin
Beyaz kırmızı pembe
Rengi ne olursa olsun
İster yeni açmış ister solgun
İsterse gonca
Nice elden sonra gelsin bana
Varsın koklanmış olsun

          Ne bencillik
          İlk kez koklamayı istemek bir gülü

Bir sözcük verin bana
Kendi dilimden
Varsın düşmüş olsun kullanımdan
Yüz milyon ağızdan sonra gelsin bana
Şaşırsın bir ozan elini uzattığında
Sırtına nice iğreti anlam
Yamanmış olsun

         Ne kıyıcılık
         Bir sözcüğe eskidi diye bakmamak

İçimde garip bir duygu var
Sanki bu şiir daha önce yazılmış gibi
“Yeşil pencerenden bir gül at bana”
Diyen ozandan mı esinlendim yoksa

         Ne aptallık
         Daha önce yazılmış diye
         Bir şiiri bırakmak yolda

Bana bir kitap verin
Bir şiir kitabı
Kitapçıların vitrinlerine koymadığı
Hiç satmayan

          Ne aptallık
          Bizim gibi yazmıyor diye
          Bir ozana burun kıvırmak

Bu şiir burada biter mi
Okuyup duyanın yüreğinden
Bir kuş öper mi

           Ne ekelik
           Bir şiir yazıldıktan sonra
           Yazgısına karışmak

Tarlaya tohum ekiyor çiftçi
Döndürüyor başımı sabah güneşinde çevrilen
toprağın kokusu
Toprak gibi savsız
Çiftçinin avucundaki tohum gibi umarsız elinizde
Bir şiir işte
Savurun
Eskiden yeniye
Yeniden eskiye

A. Kadir Paksoy

GERCEKEDEBİYAT.COM