Gerçek Edebiyat

oturdum masumiyetine inandırdım  kendimi birinin

zor  güç yetirdim, kalktığımda ben değildim…

mahremiyetine musallat olunmuş gül bahçesinin;

bir açmakla bir solmak arasındaki ömrüne içlendim.

inkâra boy vermiş upuzun bir yorgundu içim;

nerede yanıldığını kabul edecek kadar gençtim…

yaşamanın türlü hâli içinden geçtim.

testiler kendileri susamış derken bir su buldum ki;

bir kurumakla bir çağlamak arasındaki gayretine imrendim.

kıyâma durdum; meçhule gidişini seyrettim kekeme saatimin

korkulu tökezlemelerini gördüm çözüldü bağı dizlerimin

secdelere büründüm de buldum kapı kapı ne varsa yitirdiğim

herkesin özüne ilticâ ettiği bir mahşere denk geldim

öyle bir terazi kuruldu ki

bir telaş ile bir rahat arasındaki köprüde sa’y ettim.

topraklar biriktirdim, seçtim, eledim, sahiplendim.

çok uzaklardan seslendim; sensin son mahzenim benim.

koru kendini ki ölümü güzelleştireyim

her bebek rayihasıyla kendime geldim

bir doğmakla bir ölmek arasındaki ömrüme içerledim.

Berna Uzun

Ayarsız edebiyat dergisi,

Nisan 2016