Gerçek Edebiyat

İnince yeryüzüne,
İn, ince ince, ay kızım ay,
Işığını sal sere serpe, sarıl denize!

İnince, incelikler içinde,
Bir ışık demetiyle,
Uzanıver sevdiğinin eline.
Elleri, ellerin, sevdiğin -eller- ince...
Ay kızım ay, tutuşsun denizler seni görünce!

İn, şimdi,
Deniz seninle.
Sen denizin içinde...
Mutluluk budur deyip yetinme!
Aç gözlerinin perdesini,
İndir üzerinden gecelerini.
Dahası var denizleri sevmenin,
Dahası var deniz sevip yitmenin...

Şimdi, en önemli işin sevilmek,
En önemli işin sevişmek deniz ile.
Sevişmek ki yüreklice, ölesiye, delice...
Sevişmek dalga dalga savrularak sevişmek,
Sevişmek ki kıyıya serilene, soluğun tükenene dek,
Med zamanı taşarak, çekilerek cezirde, ay kızım ay...

Işık ışık ellerin, ay kızım ay, salıver ışığını derinlere,
Sevdiğin boyun bükmesin, yakamoz yakamoz ışısın diye,
Işık ışık yüreğinle ay kızım ay, sarılıver sevdiğin denizlere.

Ünsal Çankaya
Gercekedebiyat.com