Sonsuz döngü / Ünsal Çankaya
Devri daim deniyor
Yaşayıp ölmeye değil
Ölüp de yaşamaya.
Şu hayatın bize bağışladığı
Sonsuzluk değilmiş zaten.
Çiçekler sustuğunda
Baharın küstüğü değil.
Dağın zirvesi karıyla
Hep duruyorken.
Ses veriyor ağaçlar dallarıyla
Konuşan rüzgârlara.
Çiçek çiçek gülümseyip
Irgalanıp, esneyip, doğrularak
Umutlu şarkılarda.
Bir çubuğu ıslık olur söğüdün
Çocuk parmaklarında.
Bir dalı dayanak, yaşlılıklara.
Ölüm dediğin nedir ki söyle?
Ağacı kuruyan bir yaşlı için
Baston kalıp, ruhu uçmak değil mi
Uçurtma kuyruğunda!
Çocuk küser mi ağaca
Ev yok diye dalları arasında
Manda yavrularına.
Çakısıyla yontar durur zamanı
Yazılmıştır başarısı son için
Çığlıklanır sura üflemiş gibi
O düdük çınlayınca.
Ömür dediğin zaten
Bir çocuk sevincidir,
Alkışlar arasında
Devri daim olmaya.
Ünsal Çankaya
Gerçekedebiyat.com
Yazar Hakkında
YORUMLAR