Gerçek Edebiyat

avuçlarındaki ölü düşleri suya söyle samira

gem vur içini kundaklayan ateşe
ve ayır uğuldayan nehrin tuzunu 
tuzuna karıştığın duvardan

acını biliyorum
vahasız bir çölü geçiyor ayakların
güneşe uçuyor bir yaban güvercini
kulaklarını deliyor taşların iniltisi 
biliyorum

alnını son ölünün mezar taşına yasla
dinle otların feryadını samira
onlar ki saydam bir hüzünle söyler

yalnızlığın solgun ve esmer türküsünü

elinde bir tutam unutulma toprağı
aynanın içinden geç, duraksama

kapansın bir çağ denizle tuz arası
lekeli ten ve elinde kan taşı

geçti mi ılgın günahlarının ağrısı
dindi mi büyük sözlerin yamalı sızısı
kırk tas su samira, kırk tas su
zeytin dağı’nda seni yuğdu mu?

Nevin Koçoğlu

Gerçekedebiyat.com