Gerçek Edebiyat

 
-1848 Alman Mart Devrimi öncesi şiirinden-

 
Tarla kuşuydu, bülbül değil,
Az önce gökyüzünde vurulan:
Şimdi  güneş yükseliyor ,
Sabah esintilerinin üstünde.
Gün, gün uyanmakta!
Gece,
Kanlı bitecek gece.-
Çıkın dışarıya, ey sonsuz ışığa inananlar!
Ey uykudakiler, başınızdaki sevgi çiçekleri,
Ve alev saçan kılıçlarınızla belinizdeki.
 
Tarla kuşuydu, bülbül değil:
Kurtarın kendinizi günah uykularından.
Ateş, sarmakta  her yanı
Kutsal alevler yükselmekteler.
Canlanın, kuşanın silahlarınızı.
Kavga başlayacak,
Tanrısal kavga.
Sıyrılın sığ sevgisinden gül kucakların
Silahlarla donatılmış düşman sürüsüne dalın
Gidin üzerlerine kanatlanmış atlarınızla!
 
Tarla kuşuydu, bülbül değil:
Öpücükler,  sevda sözleri nafile,
Gök gürültüsünden geliyor şarkısı,
Şarkısı, meydan savaşının güllerinden geliyor,
Güllerin ölümü arzu ettirenlerinden
Yüreği,
Kahramanlıkla  bezenmiş.
Gökyüzü savaşçının örtüsü olsun
İntikam kılıcı havaya kalksın!
 
Tarla kuşuydu, bülbül değil:
Ey gençlik, bırak düşlerini olduğu yere!
Dağlardan sevinç çığlıklarıyla
İnen coşkun sel gibi köpür.
Sonra,  en derin vadide avlıyorlarmış gibi
Işığı,
Dağların arasındaki gümüş ışığı:
Kanını öyle ver işte, öyle ver Söz’ünü,
Ki asla ve asla kurumasın toprak,
Yüreğini öyle ver, öyle ver ellerini!
 
Tarla kuşuydu, bülbül değil:
Şuh salınımlarla oynaşan bulutlar
Güneşin ardından sevinç çığlıkları atar,
Şaşkın halkın tepesinde;
Gök kubbenin altında
Işık,
Özgürlüğüm ışığı saklı kalamaz!
Binlerce yürek coşkuyla dolu,
Aşk, gecenin yıldızlarına hayranken,
Halklar, şafağa tutkun.
 
(Almancadan çeviren: Coşkun Kartal)
 
Georg Herwegh, 1817- 1875 yılları arasında yaşamış, Almanya’da 1848 Martındaki burjuva devrimi öncesi Vorm ärzlyrik  (Mart öncesi şiiri) olarak adlandırılan şiir akımının en etkili –sosyalist devrimci- şairlerinden biridir. Herwegh,  aynı kuşaktan şairler olan Heinrich Heine ve Ferdinand Freiligrath’la birlikte ayaklanmalara büyük destek verdiği, hatta yönlendirici rol oynamıştır. O dönemde Berlin’de yapılan miting ve gösterilerden korkan Prusya kralı IV. Friedrich Wilhelm göstericilerin taleplerini kabul ederek parlamento seçimlerinin yapılmasını, bir anayasa hazırlanması ve basın özgürlüğünü kabul etmek zorunda kalmıştır.