Ölmeli değil! / Ünsal Çankaya
Mevsim kış, güneş ısıtmıyor, ay zaten deli.
Ah sana elimle seçtiydim o gümüşleri,
Mavi alevli hani sarı benizli.
Ayrılığın bulutu gözlerimde,
Unutmadım, hiç unutmadım, yükseldiğinde,
O küçük kum saatim ölçüyor hasretimi.
Oysa sana bir çift kadeh vermeyi düşünmeliydim.
Aşk şarabın bir yudumun sen içseydin ölüme,
Son yuduma can verseydim kan diye şiirime!
Gitmek dediğin ne, ayrılık da ne?
Kalıp da sevmeli ölmeli değil!
Ünsal Çankaya
Gerçek Edebiyat
YORUMLAR