Gerçek Edebiyat

Bir dergiyi açıyorum, o sayısında 60 yaş üstü yedi şairin vasat ve vasat altı şiirine yer verdiğini görüyorum.

Kötü niyetli olmayayım "tesadüf"tür belki diyorum, aynı derginin gelecek sayısını da alıyorum. Bu sefer 60 yaş üstü yedi şairin vasat şiirinin yanında 50 yaş üstü bir şairin vasat altı şiirine yer verdiklerini görüyorum.

Sanırım akıllarınca gençleştirme operasyonu yapmış oluyorlar bu sayede!

Edebiyat Ortamı Dergisi 2019 Şair Yıllığı’nı açıyorum. Yıllıktaki şiirlerin şairlerine ilişkin -bir tanesi hariç- herhangi bir yaş bilgisi verilmediğini görüyorum. (O bir tanesinin de 1999 doğumlu olduğu belirtilmiş. Yani okura şöyle denmek isteniyor. Biz şair yıllığımızda herhangi bir gence yer vermeyecektik ama bir tane genç şairin bulunması adettendir. O yüzden 1999 doğumlu bu arkadaşa yer veriyoruz. Yoksa zinhar yirmili yaşlardaki şairlere yer vermeyiz.)

Kötü niyetli olma Kaan diyorum, üşenmiyorum, yıllıkta yer alan şairlerin hemen hemen hepsinin yaşını bulup aritmetik bir ortalama çıkarıyorum. Bulduğum sonuç 55.9 oluyor. Tamam yıllığın yaş ortalamasının bu kadar yüksek olmasını sorun etmiyorsunuz da yer verilen şiirlerin birçoğunun da ortalamanın altında olmasını da mı sorun etmiyorsunuz demeden edemiyorum.

Abdülkadir Budak, Sincan İstasyonu dergisinin 22. sayısında okuru Fethi Naci’den mülhem şu sözle selamlamış: "Yaş haddinden emekli edilmeli bazı şairler". Anlaşılan şairin emekliliği o zaman da tartışılmış.

Günümüzde ise çok daha ciddi boyuta ulaşan ve şiirin hayat damarlarını kesmekte olan bir emeklilikte yaşa takılan şairler sorunumuz mevcut.

Evet, maalesef şairlerimiz şiir yazamayacak yaşlara geldiklerinde dahi şiiri bırakamıyorlar. Dergi editörleri, yıllık hazırlayıcıları da bu emeklilikte yaşa takılan şairlerin şiir kariyerlerini göz önünde bulundurarak bugün yazdıkları vasat ve vasat altı şiirlerle dergi ve yıllık sayfalarını doldurmak zorunda hissediyorlar kendilerini.

Açıkçası ben emeklilikte yaşa takılan bir şairin kötü şiirini okumaktansa genç bir arkadaşımızın vasat şiirini okumayı tercih ederim.

Çünkü genç bir zihinden çıkan vasatın iyiye gitme kabiliyeti varken yaşlı bir zihinden çıkan kötünün iyiye gitme kabiliyeti yoktur!

Emeklilikte yaşa takılan şairler bugün yazdıkları kötü şiirlerle anılmak istemiyorlarsa tek şansları var. O da jübile yapıp kenara çekilmektir.

Bunu beceremiyorlarsa bugün yazdıkları kötü şiirler geçmişte yazdıkları iyi şiirleri imha edecektir!

Kaan Eminoğlu
Ggerçek Edebiyat