Gerçek Edebiyat

Bakü intiharlar şehridir dersek yanlış olmaz. Yeni tanıştığım bu kentte hiç eksilmeyen rüzgarın keskinliğine intiharlar eklenmiş. Hazar denizi kıyısı zincirle kapatılmış, ünlü Kızkulesi hep bakımda!

İntiharları önlemek için boşuna gayret.

Bakü'de tanıştığım ve bana kitabını imzalayan Celil Cavanşir'in intihar ettiğini ama son anda kardaşının yetişerek hastaneye götürdüğünü, şükür şimdi iyi olduğunu öğrendim.

Bize imzaladığı Kadın Çorapları romanında da intihar eden kahramanlar vardı. İntiharları yazan her şair ve yazar psikolojik açıdan risk altındadır gerçeğini kanıtlıyor bu.

Celil Cavanşir'in Azad Karadereli'nin gönderdiği bir şiirini yayınlıyor kardeşimize geçmiş olsun diyoruz.

Olmadı, alınmadı

Parçalandım, dağıldım

Öz içimde yurd saldım

Yüz ürekden qovuldum...

Olmadı, alınmadı

Parça-parça bölündüm

Misralara çevrilib

Yad dillerde deyildim...

Olmadı, alınmadı

Yerim sehv düşdü nese

Öz içime qısıldım,

El açmadım heç kese...

Olmadı, alınmadı

İndi elim boşdu, boş

Gecel?rim hüznlü

Sabahlar yarısarxoş...

Olmadı, alınmadı

Bacarmadım, gecikdim

Guya, çox çalışırdım

Guya, deyişecekdim...

Olmadı, alınmadı

Yaş keçdi, ömür ötdü

Derdlerim doğmalaşdı

Derdler meni böyütdü...

Olmadı, alınmadı

Yollar dumanda itdi

El etdiyim qatarlar

Hamısı çıxdı, getdi...

Olmadı, alınmadı

Bir çiçek de dermedim,

Ya dermeye gecikdim,

Ya da dere bilmedim...

Olmadı, alınmadı

Beleymiş, bextim, bele

Deyin üzü berk imiş,

Deyin, yaşayır hele...

Olmadı, alınmadı...

GERCEKEDEBİYAT.COM