Bilinmeyen
Ağaçların dili olsa,
Taşların, uçan kuşların,
Gözyaşlarının.
Denizin dili olsa,
Issız ovaların, yangın çöllerin,
Akarsuların.
Anlatsalar bize,
İnsana ilişkin tüm hikâyeyi,
Eksiği gediğiyle.
Gün olup düzelecekmiş her şey,
Bitecekmiş kötülük üretenler,
Kıran girip köküne.
Masallara mutlu sonlar eklenip
İnanacakmış insan,
Gerçekliğine.
Olur mu ki?
Olsa bu dünya yaşamaya
Daha mı çok değer ki?
Aşılmayan ne çok dağ,
Geçilmeyen yollar var,
Doğrusu seçilir mi?
Ünsal Çankaya
Gerçekedebiyat.com
Yazar Hakkında
YORUMLAR