Gerçek Edebiyat

Her sabah uyandığımda bir yel değirmeni

Kim çizmiş kırmızı sarı lâleler ortasında

Rüzgâr yok da mı dönmüyor, küsmüş mü?

Gökyüzünde beyaz bembeyaz bulutlar olsa da

Yepyeni umutlu bir dünya var havasında

İnce uzun biradam gelir aklıma yeldeğirmeniyle

Sıska atı, zırhları, kısa boylu sevimli uşağıyla

Onun yeldeğirmeninin çevresinde renk renk lâleler yoktu

Bizim de yok sıska da olsa atımız zırhlarımız

O hepimizden bir parça sevgisi öfkesiyle

Lâleler lâleler kırmızı sarı

Kim çizmiş bilmiyorum onları

Dağılır beyaz da olsa bulutlar

Rüzgârı bekliyor yel değirmeni

(Türkiye Yazıları, Sayı: 11, Şubat 1978, s.21)

MUZAFFER HACIHASANOĞLU KİMDİR?

(1924-1985), Çankırı’da doğdu. Ankara Gazi Lisesi’ni, Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi’ni bitirdi. Anadolu’nun çeşitli il ve ilçelerinde sıtma savaş hekimliği ve hükümet tabipliği yaptı (1948-53). 1953-57 arasında İşçi Sigortaları Ankara Hastanesi’nde iç hastalıkları dalında uzmanlık eğitimi gördü. Tosya Devlet Hastanesi’nde iç hastalıkları uzmanı olarak çalıştı. Malatya Sosyal Sigortalar Hastanesi’ndeki görevinden 1973’te emekli oldu. Genellikle klasik öykü anlayışına bağlı kalan, romanlarında ve öykülerinde toplumsal sorunlara ağırlık veren Hacıhasanoğlu, edebiyata 1943’te Büyük Doğu dergisinde Muzaffer Doluca imzasıyla yayımladığı şiirlerle başladı. 1947’de Varlık dergisinde çıkmaya başlayan öyküleriyle dikkat çekti. Vatan, Cumhuriyet ve Milliyet gazetelerinde tefrika edilen Kasaba Kadınları, Evlerde Sevgi Yoktu, Tatsız Dünya, Emin Efendi adlı romanlarını kitap olarak çıkarmadı. Eller (1979) adlı yapıtıyla 1980 Türk Dil Kurumu Öykü Ödülü’nü aldı. Yayımlanmış tek romanı Trenler Yine Gidiyor’dur (1982). Denemelerini Atatürk Bakıyor Bize adlı kitapta toplayan yazarın diğer yapıtları arasında Bir Tespih Tanesi (1951). Bu Dağın Ardı (1954) ve Dağ Başındaki Ölü (1983) sayılabilir. Ölümünden sonra Kültür Bakanlığı Öyküler adıyla 2001 yılında hikâyelerinden bir seçki yayımladı.  

Gerçekedebiyat.com