Toklar / Aleksandr Blok
Bana acı verdiler oldum olası Doruklarında bakir düşlerin İç sıkıntılarında ve yaşamıyorlardı, Eziyorlardı beyaz çiçekleri. Ve işte konuk ve yemek salonlarında, Kalabalığı üzerinde kadehlerin ve bayanların, Boğucu resmi yemeklerin başucunda Söndü elektrik lambaları. Mumlar taşıyor, dikiyorlar bir şeyler için, Yüzlerinde sarı halkalar Cızırdıyor uçuk sözleri Beyinleri kımıldıyor zor zoruna. Böylece öfke doğuruyor ne varsa doymuş, Bezdiriyor tokluğu çalımlı karınları. Yemlikleri devrilmiş alt üst olmuş, Kuşku dolu çürüyen ahırları. Şimdi cılız bir yazgıdır payları. Evleri ortalarda boş aydınlanmasız, İşitimlerini yakıyor ekmek yalvarışları Ve değişik bayrakların kızıl gülüşü. Varsın yaşasınlar çağlarını alışkanlığınca, Bizler, yazık parçalayamadık, doygun dünyalarını. Ama temiz çocuklara yakışmayacaktır Öykünmek ihtiyar sıkıntılarına onların. Aleksandr Blok
(Şiirler, s. 22. İyi Şeyler yayıncılık, İstanbul, 1992. Rusçadan çeviren: Azer Yaran)
Gerçekedebiyat.com
YORUMLAR