Gerçek Edebiyat

Şair Şerif Temurtaş'ın üçüncü şiir kitabı İzan Yayınlarından çıktı.

Temurtaş 1965 Salihli doğumlu Kastamonu Eğitim Fakültesinde öğrencilik yıllarında şiirle ve DGM ile başı belaya girenlerden. Bir süre o yıllarda yargılanıp Ulucanlar Cezaevinde tutuklu kalmış. Birçok dergide adına rastladığımız Temurtaş, yorgun günlerin çatısını örterek şiire çekiç vuruyor.

Sıkı dizelerle dolu bir kitap.

Ten ve kül kokuyor, içinde ateşi sönmemiş Ten ve Kül. Şair kuşlara küçük harflerle sesleniyor, sanırım Salihli gecelerinde arada uzaktan yanan ateşe bakmayı ihmal etmiyor yazarken…

“Bu sene de böyle oldu” diyen Mahsuni Şerif’e götürüyor, “ben giderim kalır gece / omzumda azık torbam / tarlada anız / umut mu / gelecek yıla” derken.

Uyku toplayıp yollara düşüyor bir toprak rahatlığıyla ve göçebe dizeleriyle Berkin Elvan’a seslenmiş “ölür (mü) çocuklar / vicdanı yitik ülkelerde” ekmek kadar hak olamadı çocuklara yaşamak!

Bostan tarlasındaki umuda sarılıp çingene pazarında sepet alıyor, çıkınındaki bir nefes aşkı sırtında tutmak için. Şairin şirinde kayalar ve dağlar bir iklim devamını sağlıyor, yeni bir iklim eski bir iklimin çocuğu gibi doğuyor dizelerde karakış gelse de…

Karakışın yarasından öpüyor yosun bağlamış ağacın gövdesine bakıp, öfkesini tütünden ve yalnız bir ömürden sesleniyor…

Perdesini açtım gecenin
Bozdağ yapayalnız kırarmış saçlarıyla
Sanki kalbimin aynası
Bolivya’nın yalnız devrimcileri
…

Diye düşüyor, Salihli’deki, bir yorgunluk gecesinden söz şiire.

Mazlum Çetinkaya
Gerçek Edebiyat