Gerçek Edebiyat

Doğa uyanır

Ben yorgunum

Doğa büyür

Ben yorgunum

Doğa güzel

Ben yorgunum

Doğada dört kol çengi

Ben yorgunum

Sen o zaman bir söğüt dalı

Irmağa değmiş

İğdelerle bezenmiş bir bahçede

Elele gelinciklerle

Papatyalar ellerinde

“Sevecek, sevmeyecek… gelecek… gelmeyecek…”

Ben yorgunum

Köşeyi döndüğünde, bildim ki sensin

Saçların ıslanmış, kokuyorsun

O uçarı ilkyaz yağmuru sanki

Az biraz toprak, az biraz ot karışımı

Yaygın, yumuşak, sevecen

Tam yaşamaya durmuşken sen

Ben yorgunum

(Türkiye Yazıları, sayı: 36, Mart 1980, s.7)

M. SUNULLAH ARISOY KİMDİR?

(1925-1988), İstanbul Şile’de doğdu. Bir süre İstanbul Haydarpaşa Lisesi’nde öğrenim gördü. Eğitimini yarıda bıraktı. Memurluk yaptı. Ankara’da bir bankada, Bilgi Yayınevi ile Türk Tarih Kurumu Basımevi’nde çalıştı. Varlık dergisinde 1950’li yılların sonunda yayınlanan şiirleriyle adını duyurdu. Roman ve uzun anlatı türünde eserleriyle, şiir ve mizah antolojileri de var. Eserleri şöyle: Şiir: Muhteşem Kavga (1951), Mustafa Kemal Türküsü (1953), Yaban Mavisi (1961), Dışa Vuran Karanlık (1961), Yanlış Yaşadık (1970), Sabrın Gülü (1980), Garipler Treni (1984), Islığını Sessiz Çal (2003). Roman: Karapürçek (1958). Öykü: Tedirginin Biri (1962).

M. Sunullah Arısoy

Gerçekedebiyat.com