Gerçek Edebiyat

No: 1

I

İki yaşlı adam, kayınpeder ve damat, Liszt ve Wagner
                   yaşıyor Canal Grande'ın karşısında
O huzursuz kadınla birlikte
                    kral Midas'la evli olan
dokunduğu her şeyi Wagner'e dönüştüren o adamla.

Sarayın döşemesinden denizin yeşil soluğu giriyor.

Wagner yorgun, bu tanınmış soytarı profili çok daha
                  yorgun eskisinden
yüzü beyaz bir bayrak.

Gondol ağır yüklü onların hayatıyla, iki gidiş geliş
                   Ve tek gidiş.

II

Sarayda bir pencere ansızın açılıyor ve herkes yüzünü
                 buruşturuyor bu beklenmedik esintide.

Dışarıda suda çöp gondolu gözüküyor
                    küreklerde iki haydut.

Liszt birkaç nota yazmış öylesine ağırlar ki
                   göndermek gerek onları
tahlil için Padova'daki maden enstitüsüne.

Meteorlar!

Dinlenmek için çok ağır, yalnızca batıp duruyorlar
                   geleceğin içinden
kahverenki gömleklilerin yılına doğru.

Gondol geleceğin büzülmüş taşlarıyla dolu.

(...)

V

Abbé Liszt bavulunu kendi taşımaya alışkın
                kar altında ve güneş ışığında
ve bir gün öldüğü zaman
           olmayacaktır karşılayanı
            istasyonda.

Çok yetenekli bir konyağın hafif esintisi
                               alıp götürüyor onu
tam ortasında bir görevin.

Hep bir görevi vardır.

Yılda iki bin mektup!

Yanlış yazdığı sözcüğü yüz kere yazan okul çocuğu
                       eve gönderilmeden önce.

Gondol ağır yüklü hayatla, basit ve siyah.

(...)

İsveççe'den çeviren: Gürhan Uçkan

Tomas Tranströmer
Gercekedebiyat.com