Gül / Cemal Süreya
Gülün tam ortasında ağlıyorum Ellerini alıyorum sabaha kadar seviyorum Gülü alıyorum yüzüme sürüyorum (1954) Cemal Süreya
Her akşam sokak ortasında öldükçe
Önümü arkamı bilmiyorum
Azaldığını duyup duyup karanlıkta
Beni ayakta tutan gözlerinin
Ellerin beyaz tekrar beyaz tekrar beyaz
Ellerinin bu kadar beyaz olmasından korkuyorum
İstasyonda tiren oluyor biraz
Ben bazan istasyonu bulamayan bir adamım
Her nasılsa sokağa düşmüş
Kolumu kanadımı kırıyorum
Bir kan oluyor bir kıyamet bir çalgı
Ve zurnanın ucunda yepyeni bir çingene
(Üstü Kalsın YKY, 2008)
Gerçekedebiyat.com
Yazar Hakkında
YORUMLAR