Eski hikâye / Ünsal Çankaya
Rüzgârın bildiği gönlünce esmek,
Yelkeneyem olmak eski hercailiği.
Okşamak sevgi için ya da gül serinliği.
Öfkesiyle fırtına, kasıp kavurmasıyla
Sırtlanır şu dünyayı düzene koymak için,
Taşımaktan yorulur, çöl olur sakinliği.
O eski hikâyeden dostu çakır dikeni,
Midas kulaklarını kuyuya sakladı der,
Alıp uğultularla paylaşır gizliliği.
Esinti deyip geçsek unutmaz bildiğini
Kuşlara da anlatır ağaç dallarına da.
Yankı olur yarlara düşerken seher yeli.
Ünsal Çankaya
Gerçek Edebiyat
YORUMLAR