Cohen Gösterip Dylan Vuran Bir Nobel / Ulaş Nikbay
İlhan İrem klibinden bir cansız manken seviyordum. Şarkı bitene dek hiç bükülmeden durabiliyordu. Herkesin bir hayatı vardı, duruyordu içerisinde. Böyle de bir şarkı vardı, nesneyi değiştirdim.
Ayırmak için biçiyordum alfabeyi, tık tık. Kulaklarda gümbür gümbür işliyordu beğeni. Osman’ı duvara asmıştım, bir Kanal İstanbul geçmişti. Bir sıçrama tahtası, oysuz bir sol parti, birbirini boğan iki yakın ağaç kökü geçip gitmişti.
Şiir kitabı veriyordum gittiğim kardiyologlara. Felsefenin çekirdeğini çıtlatıyorduk. Bahçemde erik ağacına baktıkça büyüyen bir zakkum vardı, hâlâ var. Aynı şarkının bir de rüyasına giriyordum. Görülmemesini büyütmediğim için gözümde büyüyordu.
Fidesi kalbimde bir melodi vardı, söylesem yaz mı gelecekti?
Ulaş Nikbay
GERCEKEDEBİYAT.COM
Yazar Hakkında
YORUMLAR