Gerçek Edebiyat

İtalya'nın Urbino kentinde 6 Nisan 1483'te doğan Raffaello, Rönesans hareketlerini, erken gelişmiş becerikli bir genç olarak görmüş, işe on altı yaşında yaptığı Havva’nın yaratılışı ve Trinite tabloları ile başlamıştır.

Raffaello'in babası olan Giovanni Santi de Urbino da ressamlık yapıyordu. Babası 1494 senesinde ölünce Raffaello, kendi evinde dış etkilerden uzak bir şekilde çalışmalarını sürdürdü.Floransa'ya, Roma'ya gitti. Michelangelo ile çağdaştır; birlikte çalıştılar.

Raffaello, Avrupa'da klasik ressamlığın temelini atmıştır. Michelangelo'dan farklı olarak görünen her şeyi bütün zenginliğiyle tabloya aktarmış, tarihi ve Hristiyanlığa ait dini konulara sadık kalmış, pozlara konuşuyormuşcasına ifade niteliği kazandırmıştır.

ÖLÜMÜNDEKİ SIR

Raphael 37. doğum gününde, 6 Nisan 1520‘de öldü. Hiç evlenmedi. 1514’te Maria Bibbiena ile bir ilişkisi oldu ama onunla evlenmeye çok hevesli değildi. Raphael’in ölümünün nedeni kesin olarak bilinmemektedir.

Sanat tarihçisi Giorgio Vasari‘ye göre, Raphael’in erken ölümü, Luti ile aşırı cinsel ilişkinin sebep olduğu ateşlenmedir. Raffaello Sanzio‘nun doktorlara gerçek nedenini söylemediğini ve dolayısıyla verilen yanlış ilacın ölümüne neden olduğunu söyler.

Cenazesi çok büyük bir kalabalığı içeriyordu. Tabut sehpasının başına ünlü tablosu Transfiguration yerleştirilmişti. Bedeni Roma’daki Pantheon Tapınağı‘na gömüldü.

Rönesans'ın insanlık ülküsünün, aklın ve bilgeliğin sembol ve alegorisi olan "Atina Okulu" freskini 27 yaşında tamamladı. Kendini de resmetmişti (kırmızıyla işaretli):

RESSAM RAFAELLO SANZİ KİMDİR? RAPHAEL'İN SANATI

İtalya'nın Urbino kentinde 6 Nisan 1483'te doğdu.

Raffaello, Rönesans hareketlerini, erken gelişmiş becerikli bir genç olarak görmüş, işe on altı yaşında yaptığı Havva’nın Yaratılışı ve Trinite tabloları ile başlamıştı.

Raffaello'in babası olan Giovanni Santi de Urbino da ressamlık yapıyordu. Babası 1494 senesinde ölünce Raffaello, kendi evinde dış etkilerden uzak bir şekilde çalışmalarını sürdürdü. Raffaello'in Urbino'daki çalışmalarında Melozzo da Forlì, Piero della Francesca ve en çok Pietro Perugino'nun üslûbu görülür. Özellikle, 1503 senesinde tamamladığı Coronation of Virgin - Taç Giyme tablosunda Perugino'nun etkisi görülür. Bunun en büyük nedeni Floransa'ya gitmeden önce, Perugia'da Pietro Perugino'dan öğrenim görmüş olmasıdır. Perugino'nun bu etkisi altında, 1504 senesinde, çizdiği en son tablo Marriage of the Virgin - Kutsal Bâkirenin Evlenmesi'dir. Bu resmi ile Perugino'dan üslûp olarak ayrılmaya başlamıştır.

Raffaello, Floransa'ya gidince kendisini Rönesans'ın içinde buldu. Leonardo da Vinci ve Michelangelo etkisinde kalarak sanatına yenilikler kattı. Floransa'da 1508 senesine kadar yaptığı tabloları Sistine Madonne, La Belle Jandinière, Madonna of the Chair ve Entombmeut'tur.

Raffaello, Roma'da Papa II. Julius için çalıştı. Roma'ya geldiği zaman, Michelangelo, Julius'un yaptırdığı Sistine Kilisesi'nin süslemesini çiziyordu. Raffaello, burada ilk olarak Papanın kütüphanesini dekore etti. Çizdiği teolojik, felsefi, lirik tablolarında sükunet renklerde âhenk konularda berraklık ve bir bütün ifâde hâkimdir.

Raffaello'in yaptığı işlerden biri de kumaş üzerine koyduğu süslemelerle, duvar örtüleri hazırlamasıdır. 1513-1521 seneleri arasında hazırladığı on adet büyük duvar süsleme örtüleri, Sistine Kilisesi'nde kullanılmıştır. 1514 yılında, Papa Leo X'in emri altında da Saint Peter Bazilikası'nın baş mimarı olarak görev yaptı.

37. doğum gününde, 6 Nisan 1520'de, Roma'da öldü. Büyük bir cenaze toreni ile verasetinde istediği gibi antik Roma tapınağından kiliseye çevrilmiş olan Pantheon'da gömüldü ve sonradan büyük bir anıt-mezar yapılıp eşi Maria Bibbiena ile birlikte anıt-mezara gömüldü.

Anıt-mezarı üstünde zamanın tanınmış heykeltıraşı Lorenzetto tarafından yapılmış bir Madonna heykeli bulunmaktadır. Tabiatla yarışan sanatçının mermerden yapılmış lahti üzerindeki mezar taşında arkadaşı şair Pietro Bembo'nun Latince yazdığı iki mısralık mersiye şöyle demektedir:

Hayatta iken, tabiat, o beni geride bırakacak diye korkardı, öldükten sonra da ben onunla öleceğim diye korktu

Raffaello, Avrupa'da klasik ressamlığın temelini atmıştır. Michelangelo'dan farklı olarak görünen her şeyi bütün zenginliğiyle tabloya aktarmış, tarihi ve Hristiyanlığa ait dini konulara sadık kalmış, pozlara konuşuyormuşcasına ifade niteliği kazandırmıştır.

Rafael muazzam derecede üretkendi, genellikle büyük bir atölyede çalışırdı ve 37’sinde ölmesine rağmen çalışmalarının büyük bir kısmını ardında bıraktı. Çalışmalarının büyük çoğunluğu, merkezde bulunan ve kariyerindeki en büyük eseri olan fresk edilmiş Rafael odası, Vatikan Palace'da bulunmaktadır. En iyi bilinen eseri olan Vatikan Stanza della Sefnatura'da bulunan Atina Okulu'dur. İlk yıllarından sonra Roma'daki çalışmalarının büyük kısmı ve atölyesindeki çizimlerinden büyük miktarda kayıp yaşanmıştır. Hayatı boyunca her ne kadar Roma dışındaki eserleri daha çok ortaklaşa gravür olarak bilinse de aşırı derecede nüfuzludur.

Ölümünden sonra, Rafael'in daha asude ve ahenkli vasfı yüce bir model olarak hürmet edilirken, en büyük rakibi olan Michelangelo 18 ve 19. Yüzyıllara kadar Rafael'e karşı daha çok bilinmiştir. Mesleki başarısı, doğal olarak üç faza ve üç tarza indi. İlki Georgio Vasari tarafından tanımlanan: Umbria'daki ilk yıllarında, daha sonra Floransa'daki sanatsal gelenekleri emen yaklaşık dört yıllık dönem (1504- 1508), bunu iki Papa ve onların yakın kişilere çalışarak geçirdiği Roma'daki hummalı ve muzaffer on iki yılı.

Raphael'in en gizemli eserlerinden biri olan 'La Fornarina' ilginç detayları barındıran muazzam bir başyapıt. Verdiği çıplak ve samimi poz haricinde, sol elinde taşıdığı yüzük ve sağ elini kalbine yakın tutmuş olması, Raphael'in gizlice evlendiği bir kadın olma ihtimalini güçlendiriyor. Eğer resimdeki model Margherita Luti ise durumlar daha da ilginçleşiyor, çünkü Raphael o dönemde bir başkasıyla nişanlıydı. Raphael'in genç yaşta ölümü ile bu evliliğin bir sır olarak kalmış olma ihtimali güçleniyor.

RAPHAEL ve MİCHELANGELO 

Raphael ve Michelangelo müşteriler için yarışırlar ve halk ile çağdaşları tarafından karşılaştırılırlardı. Sevimli ve cana yakın kişiliği sayesinde Rönesans’ın en popüler ressamı oldu. Hatta Ressamların Prensi olarak adlandırıldı.

Raphael’in zamansız ölümü nedeniyle, Michelangelo’nun nüfuzu daha da yaygınlaştı. Şöyle demişti: “Raphael sanatta bildiği her şeyi benden öğrendi.”

(Wikipedia)

Gercekedebiyat.com