Gerçek Edebiyat

Yıktı götürdü birden aldı bütün verdiğini

Umut gibi beklettikçe bekletti

Duyurdukça duyurdu kendini tutku gibi

Sonra benim akşama gömülen dağlarıma

Gündüzler bitti diye kapkara bayrak çekti

Gece kuşları sessizce dizildi

Güvercinlerden kalan dallarıma

Güneşin yıkadığı yapraklarım

Katranlaşan karanlıkla kirlendi

-Kötü mü dost düşman belirlendi-

Saçlarımın telini saydı yarınsız kalmak

O zaman yayıldı uzaklara

Durgunluk başıboş bir çöl gibi

O zaman hep o vardı aklımda

Birden geldi yanıma okşadı saçlarımı

İnce uzun taşlarda bıçağını biledi

Aldı beni ince ince eledi

Düzlüklerde toprak diye belledi

Getirdi bıraktı zor akşama

Yazdı sessizliğimi eskimiş sayfalara

-İyi oldu içyüzünü gösterdi-

Ben saklanmak isterken her şeyimle

Gecenin boğuntusu içimi ezberledi

(Türkiye Yazıları, Sayı:6, Eylül 1977, s.5)

Afşar Timuçin, (1939-82 yaşında), Manisa Akhisar’da doğdu. Kanada Montreal Üniversitesi Felsefe Bölümü’nde lisans, İstanbul Üniversitesi’nde doktorasını tamamladı. 1968-1970 yılları arasında Fransızca okutmanlığı yaptı. 1992 yılında profesör oldu. Bir süre Kocaeli Üniversitesi Felsefe Bölümü başkanlığı görevini yürüttü. 2006’da emekliye ayrıldı. Birçok dergide şiirleri yayınlandı. İlk sayısı 1972 yılının Ekim ayında çıkan Felsefe Dergisi’nin sorumlu yönetmenliğini yürüttü. İnceleme, araştırma, deneme, şiir, roman, öykü kitapları ile çeviri kitapları yayınladı. Bunların sayısı yaklaşık 64’tür. Timuçin ayrıca, Türkiye Radyo ve Televizyon Kurumu 1970 Sanat Ödülleri, Türk Dil Kurumu Eleştiri Ödülü, 1997 Truva kültür ve sanat ödülleri, 2003 Kocaeli gazetesi yılın eğitimcisi ödülü, 2004 Homeros emek ödülü sahibidir.

Gerçekedebiyat.com