Gerçek Edebiyat

Bundan bir süre önce birkaç “tipolojik” yazı yazmaya karar verdim, deyip TİP-1 logosuyla ilkini yazmıştım. O, bir sahte hayvan ve çevrecilik dostuydu. Bugün sırası geldi deyip kadına şiddet uygulanması üzerine çok yüz değiştiren ilginç bir tipe sayfamızı açalım.

Kadın katliamları üzerine bir arkadaşımın kendi duyarlılığını yüceltmek için sayfasındaki millete fırça çekerek “Sizin gibi sahtekârca üzüntümü ifade edecek iki resim, bir de ‘hashtag’ paylaşarak işime gücüme dönemiyorum.” dediğini görmüştüm. Sayfa arkadaşlarıma böylesi bir lafı zinhar edemem. Edemem çünkü son derece nazik bir “sosyal medya maymunu (!)” olduğumu bilirler.

Bu arkadaşımın kızdığı misal, şiddet uygulayan erkekler arasında ikiyüzlülük gösteren tiplerin sürüsüne bereket. Bu çok yüzlülüğün sebebi, vazgeçilmez erdemlilik pazarlamasıyla beraber vicdanlarını rahata erdirme olsa gerek. İnsanlık pazarının en geniş tezgâhı olan kişisel gelişim alanında “Gerçeklik hiçbir şeydir; imaj her şeydir.” dayatmasını aşmak ne mümkün?

Plastik cerrahı olan bir arkadaşım var idi. Çok hızlıydı. Dost kaybetmesi de öyleydi. Üç yıldır görüşmem yok artık. Geçenlerde dolaylı bir selamını aldım. Aklıma şairimizin “İstanbul’dan Mektup” dizeleri geldi.

“Arkadaşlık ağaca benzer, kurudu mu yeşermez artık.”

Bir iki istisnayı saymazsak bu cerrahın masaya aldığı bir budalanın sağlam estetikle kalktığı daha görülmemiştir. Bu cerrahın elinde ölüm kaide; yaşam istisnadır (!). Fakat devamlı surette kendisini Türkiye’nin en ünlü plastik cerrahlarından birisi olarak pazarlar. Gerçek şu ki kendi hünerini kendinden başka bilenler yok sayılacak kadar azdır. Ne acı ki buna inanan hekim arkadaşları da var.

Tıptan anlamam ama az çok cerrahi dikiş görüntüsünden anladığım için bu hekimlere “Ya siz tıbbiyeden değilsiniz ya da arkadaşınıza karşı olan duygusallığınız, mesleki yetkinliğinizi ona karşı perdelemiş.” derim. Kendileri bir cemaat üyesidir. Bunun bıçağının iyi olduğuna inanan bu üç beş kişi de yine bu cemaatin üyesidir. O, bir serbest hekim olduğu için kimsenin buna ameliyat yapamazsın, deme yetkisi de yok. Gerçekten yok mudur?

Be birader, sadece lokal bir alan cerrahısın. Ne var, azıcık yerinde dur! Sürekli bir şekilde onun ağzına, diğerinin ayağına laf söyler dururdu. Benim de hiçbir yaşamsal organımı sağlıklı bulmazdı. Daha birinci falsosundan sonra çabucak uyanıp sağlığım hakkında ne buyursa tersini yaparak sağlıklı kaldığımı gururla gördüm.

İş kadını zengin bir sevgilisi olduğundan söz ederdi. Bir gün sevgilisini alıp inzivaya çekildiğim Didim civarlarına üç beş günlüğüne tatile gelmişlerdi. Deniz kıyısının tam üstünde oldukça yüksek Aytepesi denen bir seyir noktası var. Şahane bir yerdir. Meşrebinize ve coğrafya bilginize göre zihni açılımlara dalabilirsiniz.

Akşamüzeri telefon açtı. Sevgilimle falan restorandayız illaki gel, der. Bre aslanım, öğle yemeğinde görüştük işte! Mademki sevgilinle baş başasın bana ne gerek var? Üstelik üç beş günlük bir kaçamak içerisinde başkalarıyla bu kadar zaman paylaşmak sevgiline karşı şık da değil. Oturun mehtap altında yakamozları seyredin ki ruhunuz yumuşasın!

Dinleyen kim! Yahya Kemal Beyatlı’yı salık verip denize açılıp, “Aheste çek kürekleri mehtap uyanmasın” desem de olmadı.

“Oklar gibi saplanmada kalbe / Vurdukça semadan yere mehtap” diyen Ahmet Haşim’in tecrübesini salık verdim yine olmadı.

Bari Yakup Kadri Karaosmanoğlu’nun “Kiralık Konak”ına girip, “Vaktaki gece mehtaba çıktılar, Semiha ile Faik Bey uzun bir müddet gözden kayboldular.” değinmesini çalıp mırıldandım yine tık yok. Anladım ki herifteki romantizm telleri kir pas içinde kalmış.

Çaresiz, vardım yanlarına. Güzelce de bir hanımefendi. Nazikçe çıtı fıtı birisi. Hoş beş lakırdı fakat bende bir kekremsilik var. Ortamdan hoşnut değilim. Baktım bizim cerrah hiç de karşısında bir sevgili varmış gibi davranamıyor. Lakayt, şapşal, bayağı geyik diyeceğimiz türden laf kalabalığı yapıyor. Anladım ki sevgililiği yaşayamıyor; iki kişi olmayı bilemiyor.

İnsanın sevgilisi olur da onu kendisinin bir “herkül” olduğuna inandırmaz mı hiç? Meslektaşlarının kendisi için “Türkiye’nin en iyi cerrahısın.” dedikleri yalanını sevgilisine inandırmış. Kız çok gurur duyuyor bununla. İlerleyen saatlerde bana dönüp de “Biliyor musun bizimkisi Türkiye’nin en iyi cerrahı.” demesin mi? Kız, bunun tıbbiyeli derecesini ne bilsin? Karşısındakini sevgili biliyor ve duygu yoğunluğuyla bu adam ne dese ona inanıyor. Aslında, aşkım böyle diyorsa doğrudur güveniyle ben de ona inanıyor ve gurur duyuyorum mesajını vermek istemişti.

Bunu diyen sen misin? Çekinip de kızın suratının ortasına şırraaak, diye silleyi yapıştırmasın mı? Kızın yüzünde, gözünde çıngıyla birlikte bir ses çıktı ki bittim, öldüm, masanın altına girdim. Kız, ağlayarak restoranın bahçe köşesine kaçtı. Mecburen döndü. Bu sefer de ben dışarı çıkıp sinirimi yatıştırayım istedim. Derhal mekânı terk edecek olsam kız aklımda kalacak. Bak işte arkadaşım da senin yüzünden taciz oldu, deyip kıza yeniden yüklenecektir. O nedenle kız sakinleşip de kalkana kadar oturmamı sürdürdüm. O geceden sonra cerrahı görmek istemedim. Araya ortak dostları koysa da kızgınlığım bitmedi. Zaten artık istesek de görüşemeyiz; yurtdışında dönmez oldu.

Tokat atmasının kompleksi şu idi: Kızı aşırı cezbetmek için kendini herkül gösterdikçe gösteriyordur. E kız bunu dışa vurunca da kimselerin yutmayacağını bildiğinden inandırıcı olmayan şekilde böbürlenmemi ele niye verdin, kompleksiyle şiddet uyguladı.

Bu cerrahi herif, her kadın katliamından sonra sosyal medya maymunluğu kontenjanından kadın düşmanlarına karşı hemencecik pozisyon alıyordu ki ben de inanıyordum. Vay babam vay! Kadına kötü davrananlar şunlar şunlardır; şöyle alçaklar, böyle kötüler; kadına el kaldıran o biçim günahkârdır vb. yalan dolan ikiyüzlü laflar.

E hani ünlü ya tamı tamına ayran delisi ağızlı 567 kişi beğendisini yapıştırmış, 89’u paylaşmış.

Seni herkes yutar da bir tek ben yutmam!

Tipolojiler yazı serimizin ana teması neydi?

Ezcümle: Kimse her zaman o kişi değildir.

Lafı başka türlü sevenler için çevirelim:

“Zahiri her zaman için gerçek değildir.”

Sami Günal
Gerçekedebiyat.com