Yaşar Nuri Öztürk, 3 Şubat 2013, Yurt gazetesindeki köşesinde "İlim ve felsefeye şiirden geçtik" diye yazdı. Kendisinin bir şair olduğunu vurgulayan Yaşar Nuri Öztürk'ün yazısı şöyle:
Bu satırların yazarı, kalem hayatına şiirle başlayıp daha sonra düşünce ve bilgi yolunu seçenlerden biridir, aziz okuyucularım!
Burada, şiir sunmak için değil, yıllar öncesinden taşıdığım bazı hatıraları sizinle paylaşmak için, eski denemelerimden örnekler aktaracağım.
Bir can dostu, bir sırdaş, bir ‘hemnefes’ aradığım günlerde, şöyle demiştim:
“Sen yoksan
Sesler ahenksiz, renkler soğuk
Sen yoksan
Ne yer var bana ne yar
Yıldızlar kırık-dökük, bahçe tarumar
Şarkılar boğuk
Sen yoksan
Kuş ölgün
Gül de mahzun, dal da
Coşmuyor kalem, akmıyor satır
Kelimeler tamtakır
Yer demir, gök bakır
Ne olur, her gün
Beni düşleyerek nefes al da
Kanat çırpsın meleğim keyfince
Sen yoksan
Derdim veremden de ince.”
Şunu da söylemişim:
“Sonsuzluk yolumun nazlı rehberi
Yitik baharları getiren geri.
Kuru ekmeğimin tadı, lezzeti
Süt beyaz güvercini rüyalarımın
Karlı günlerimin güneşi
Temmuz kuraklarında yağmurum
Dolunayım karanlık geceleri.
Sen, yamaçlar boyu soluyuş bana
Soğuk pınarı çatlak dudakların
Biraz daha, biraz daha yaklaşsana
Açsın sabahlarımda gül yanakların.
Kara bahtımın ak penceresi
Öğlen üstü meltemi kavruk ovaların
Yusuf kuyusunda Cibrîl sesi
Beti-bereketi öksüz yuvaların
Bağış muştum ta ötelerden
Seven, derinden, çok derinden.”
Rubai tarzında söylediklerimden bir tanesi:
“Sen koynumdaysan, ey yar, her yandan melekler gelir,
Öptükçe saçlarını dudaklara dilekler gelir;
Dinlenir benliğim gözlerinin enginlerinde
Bakışlarından ruhuma renkler, renkler gelir.”
“Yeni-Ortaçağ” budur. Onun ideolojisi de “Yeni-Gericilik”tir. Bu yaklaşım kendisini en çok da üst-kimliği parça pinçik edip, etnik temelli, yeni feodal-senyörler, yeni-beylikler, aşiretimsi devletçikler talebinde gösteriyor galiba!
Ortadoğu’nun gerçek “Alternatif modeli” olabilecek, Türkiye Cumhuriyeti’ne bu kadar saldırılması rastlantı değildir!..
YORUMLAR