Sinyal yok / Fatmanur Petek
gerçeği fark edip ağladığım suda boğulmak ve dalgınlık nefsin her köşesi aşınmıyor çiğnenmekle yerim yani bir süre kirlettiğim dünyalık kalıyorum onda, duvara resim çizen kiracı olarak açmayan çiçeğe su verir gibi kitap okuyorum babamla bazen çok konuşamıyorum çok yağıyorum bazen dünyaya ve bu çok dertli bir eylem ama derdimin birçoğu da zaten dünyaya inmemden yakarsa yaksın eğer temizleyecekse bu ne cüret, daha yanmamışım demek ki ama sen yine bana bakarak beni temizle. bak şu içime, muğlak ilgilerin suya uçamayan balığı deniz kızı taraksız ama suda düzelir dolaşığı ben de belki uçardım hatırlasam ama unuttum kanadımı sinyal yok, sinyal hiç olmadı baktın kumandaya, umudun hiç ölmesin sıram gelmedi çünkü sırada değilmişim sülûk etmeliyim, nazar ber-kadem, tamam ama adımlar benim? bu bulanıklıkla karıştığım suyla arınamazsam onun katında her iş tamamına ermişse bir kelimem yok ona yazılmamış yok bir cümlem ona olmayan karışacağım su! beni alıp sırtlan. Fatmanur Petek
(Budak Dergisi, N. 8)
Gerçekedebiyat.com
Yazar Hakkında
YORUMLAR