Gerçek Edebiyat

Bana yine gelmişler!

Aslında Evren komutasında Eylül’ün 12'sinde beynime oturmaya geldiler; bir daha hiç gitmediler de…

Oturdukları yerde de huysuzlanırlar ara sıra…

Neyse.  İzmir’de Hababam Sınıfı müzikali oynuyoruz; son iki gün yine geldiler! Kasadan avans aldım, uçağa atladım doğru İstanbul...

Orada aydım! Yahu, 3.000 kişilik Açıkhava tiyatrosunda full oynuyoruz. Adamlar tazminat davası açsalar silibime kadar alırlar.

Hemen anneme, “Beni, La Paix’e yatır” dedim. “Barış” demek rahibelerin filan da görev yaptığı elit sınıf tımarevi.

Entel-dantel, menevişe-kanaviçe tipleri oraya yatırırlar...

Bakırköy’ün adı çıkmış ya!

Bir hafta, on gün yattım çıktım; doğru Şan’a Lisa’ya USG’nin gölge CEO’su herşeyi, bitanemize gittim. - Ulvicim merak etme herşey ayarlandı... Hababam Mersin’e gidiyor; sen de tabii kadrodasın! Yine de bir Ertem Abi’ye uğra, seni görmek ister... dedi.

Park Otel’in yanında giriş katındaki "home office"inde Ertem Abi ki bu laf o zaman yok.  Yol üstünde Venüs’de de Altan Abi, Erol Abi bir iki güne kadar ilk oyunlarını oynayacaklar, çiçeği şapkasında ortak ekiplerinde. Onlara da uğradım; fuayede laf geçiyorlar...

Altan Abi fırladı sarıldı. - Ulviciğim kusurumuza bakma!çFüsun’la çok gelmek istedik ama olmadı malum.

- Ne demek! Altan Abi... Tiyatro kuruyorsunuz, bilmez miyim.  

-Sen gelsene biraz diyip, beni bir kuytuya çekti.

-Ulviciğim bu oyun bir iki güne kadar çıkıyor. Kadrosu tamam. Ancak yarın gel, muhasebeci girişini yapsın... Sonraki oyunda rolünü sen seç… dedi.

Gözlerim doldu... -37 yıl olmuş- Her anımsadığımda olduğu gibi.

- Sağol abi; benim için ne onur... Ancak Hababam’a devam ediyorum. Çok teşekkür ederim.

AH Altan abi!.. Yetenek, sevimlilik, tiyatro, karikatür, yazın...

Hepsi katıksız insan hamurundan. Özlenmez misin!.. Hem de nasıl.

Uğur Alacakaptan dikgazete.com

-HAYATTA OYNAMAM HUA kitabımdan-

GERCEKEDEBİYAT.COM