Gerçek Edebiyat

Al hüzünlerin başına vur bu taşı
Kürdilihicazkâr makamından söyleyelim
Kaldıralım tüm ümitlerimizin naaşını
Zaten kimse de sevmezdi gençken
Bu el ayak ricacısı acemi nakkaşı

Çizerken süzülmüş bir deri üstünden ince kaşı
Suyu dert etme diyor, kinime yol göster keşişbaşı
Rüzgâr bir beterden bir betere esiyor zaten
Kuyunun içinde kendini kuruyor âşığın tüm telaşı
Şairin de yaşı geçti artık, çizemiyor bu hoş nakkaşı

Öğreniyor nakkaş, yavaş yavaş ama derinden
Artık biliyor, her aşk vurulabilir, tetiği çekerse biri
Ama kimse sormuyor, yok mu hiç kurtuluş ilacı
Zaten en ince ayrıntısından yakalanıp kaçırılmış yaşam
Gerisi gizli sevdalar anıtı, gerisi mavi bir akşam

Yine de ustanın usturasında incinmiş tırtıklı tacı
Bu taşı al lütfen, yeniden yont diyor bu başı
Nakkaşın mürekkebi kan, hokkası acı
Zaten her aşk bir sonrakine kiracı

Kaan Eminoğlu
Gerçek Edebiyat