Mutluluk / Louise Glück
Bir erkek ve bir kadın beyaz bir yatakta yatıyor. Gözlerimi açıyorum; bana bakıyorsun Ne kadar sakinsin. Ve yanan tekerlek Selma Öğüt
Sabah oldu. Bence
Yakında uyanacaklar.
Başucu masasında bir vazo var
zambaklar; güneş ışığı.
Havuzda boğazına kadar.
Ona dönmesini izliyorum
onun adını söylermiş gibi
ama sessizce ağzının derinliklerinde.
Pencere kenarında,
bir kere iki kere,
bir kuş ötüyor.
Ve sonra kıpırdıyor vücudu
nefesi ile doluyor.
Odaya güneş süzülüyor.
Yüzüne bak diyorsun
Kendini bana yakın tut
ayna yapmak için.
nazikçe üzerimizden geçiyor.
Gerçek Edebiyat
YORUMLAR