Kafkas arısı / Mehmet Kıyat
Şaşkın ve öfkeli anılara döndüm sonunda Yakınmasız bir yenilik gibi yaşadım günleri Korkuları atlayıp us ve yürekle toparladım kendimi Doğanın ötesinde hiç borçlu kalmadan Şiirin yüzünü kızartmayan bir incelikle dağlar aşıp Bulanık suda balık avlama kurgusundan uzak Hep şafakla ve yerden yere çalmadan emeği Açıktan açık kem küm etmeyen dostluklara bağlanıp Gemi azıya almış kötülükten kaçarak Yorulmak nedir bilmeden çocuklarda coşku oldum Kafkas arısı gibi çalıştım yıllarca Mehmet Kıyat Gerçekedebiyat.com
YORUMLAR