Gerçek Edebiyat

Emek emek çıkmadıysan oraya
Bilemezsin emek demek ne demek.
Mirasyedi gibi saçıp savurmak
İş değildir, birikeni yok etme!

İyi ve güzele emek verenle,
Kendini bileni saymalı insan.
Yoktan yokuş üretenle bir tutup,
Varından böleni küçümsemek ne!

İnsan unutur mu geldiği yeri?
Çalıp çırpma! Aksın alnının teri.
Emeğiyle karnı doyan hak yemez,
Hak yiyene doğru insan denemez.

Aslına bak diyordu bilge atalarımız,
Yaraşma da yakışma da aslını bilenedir.
Mesellere konudur özünü inkâr edip,
Olmayanı oldurmaya özenmek.

Ne kurbağa öküz oldu onca şişinmesiyle,
Ne sarmaşık kavak oldu göğe uzanmasıyla.
En bilinen meseller ki insana ders olmalı
İnsan insan olup, öyle kalmalı.

Unutmaz mı karga eski adımlarını
İmrenip sekişin dersini alsa.
Kekliğin sekmesi boşuna değil,
İçindeki güzel, sızıyor dışa.

Kabuğunuz kapçık olmuş, şurada,
Çürümüş içiniz yalan dolanla.
Ne emeksiz yemekten utandınız
Ne değer bildiniz insan olan da.

Hele durun, sizden çok büyükler var,
Büyüklüğü mihenkte sınananlar.
İnsan olmak, insan kalmak diyerek
Yaşam sınavını başaranlar var.

Ders olmalı doğruların yaşamı
Güzel isim sonsuza dek kalmalı.
Sadelik ve tevazudur baş tacı.
Gönlün alçağıyla karışmamalı.

Ah kendini bir şey oldum sananlar,
Aslından görmeyen azıtır kışa.
İnsin o bakışlar o Kaf dağından
Kötülük akmasın oyuklarından.

Ünsal Çankaya
Gerçek Edebiyat