Gerçek Edebiyat

Jim Shaw ezoterik göndermeler ve beklenmedik karşılaştırmalarla gelişiyor gibi görünüyor. 1990'larda, devam eden Rüya Çizimleri serisine ve Oism projesine başladı ve bu kendi dünyasını yaratmaya başlamasının ilk adımıydı. Gagosian'daki Çizimler ile — 2012'den 2025'e kadar uzanan titiz siyah beyaz kurşun kalem çizimleri ve iki renkli çalışmadan oluşan bir seçki — rüyaları, gerçeküstücülüğü ve anakronistik ikonografiyi kendine özgü bir görsel dilde birleştirmeye devam ediyor.

Shaw, “‘Türlerin Kökeni’ için Geniş Çalışma” (2016), kağıt üzerine kurşun kalem (tüm fotoğraflar Zach Reich/Hyperallergic)

Ancak eserlerle biraz zaman geçirdiğinizde, toplamın parçalardan daha güncel hale geldiğini göreceksiniz.

Los Angeles merkezli sanatçı, 30 yılı aşkın süredir, 1950'lerin Beyaz banliyö fantezilerinden ve her ikisinin de kalbindeki derin tuhaflıktan başlayarak, ABD siyasetinin ve ana akım kültürünün iç içe geçmiş şeytanlarını dile getiriyor.

Jim Shaw, "Study for 'Dance, Girl, Dance (Lucille Ball)'" (2020), kalem ve kağıt

"Study for 'Dance, Girl, Dance (Lucille Ball)'" (2020) adlı eserinde, izleyicilere Amerikan komedisinin bir ikonunun büyüleyici bir portresini sunuyor.

Çizim, kültürümüzdeki Hollywood ihtişamının neredeyse büyüleyici cazibesine gönderme yaparken, Shaw, aktrisin yüzüne bir leke deseni yerleştirerek rüya gibi bir kalite katıyor. Aynı zamanda, Lucy'nin delici bakışları ve (gülümsemeyen) ciddi ifadesi - I Love Lucy yıldızının beklenmedik bir tasviri - kanonik pop kültürünün daha karanlık, büyülenmiş bir tarafına işaret ediyor.

Bir avuç Hollywood temalı çizim arasında, "Study for 'The Bridge'" (2020) da I Love Lucy'ye odaklanıyor ve ana kadroyu bir arabada (ülke çapında bir yolculuk bölümüne gönderme) tasvir ediyor ve çeşitli ekmek somunlarının üstünde "Dünyanın en büyük yaşam standardı" ve "Amerikan tarzı gibi bir yer yok" ifadeleriyle birlikte.

Jim Shaw, "Study for 'The Bridge'" (2020), kalem ve kağıt

Shaw'ın (burada, kelimenin tam anlamıyla) beyaz ekmek Amerikana vizyonu çalışmalarına nüfuz ediyor. Temeli, refahın film ve televizyon tarafından teşvik edilen kapitalizm aracılığıyla temsil edildiği ve Beyaz orta sınıf banliyölerinin ideal olarak varsayıldığı II. Dünya Savaşı sonrası an. Shaw'ın eleştirileri rahatsız edici ve bu nedenle daha etkili, çünkü cephenin ardındaki tuhaflığı ortaya çıkarıyor. "'Toplam Makinesi' İçin Çalışma" (2023) adlı eserde, bir daktilo kullanan kadını çevreleyen gülümseyen yüzler, düğümlü ağaç kümelerinin arasında 1950'lerden kalma bir broşürden fırlamış gibi görünüyor. Ve şaşırtıcı derecede rahatsız edici olan "Küçük Figürlü Çömelen Adam" (2014) adlı eserde, atletik bir esneme hareketi yapan çıplak bir adamın içinden minik klonlar çıkıyor gibi görünüyor.

"Küçük Figürlü Çömelen Adam" (2014) adlı eserin, kalem, prizma rengi ve kağıt üzerine airbrush ile çekilmiş kurulum görünümü, Jim Shaw: Gagosian'daki Çizimler

Shaw'un ikonografisinin bir kısmı ilk bakışta rastgele görünebilir, ancak noktaları ne kadar çok birleştirirseniz, ABD hükümetinin, kolluk kuvvetlerinin ve ordusunun sinsi ve nihayetinde felaketle sonuçlanan çalışmaları o kadar çok ön plana çıkar. 2023 tarihli bir Cultured makalesi, Shaw'un doğup büyüdüğü şehirden "Michigan'daki küçük bir kasaba" olarak bahsediyor, ancak Midland aynı zamanda ABD'de plastik ve köpük ürünlerine öncülük eden ve sonunda Vietnam Savaşı sırasında napalm ve Agent Orange'ın tek tedarikçisi haline gelen Dow Chemical şirketinin de evidir. "Crouching Man With Little Figures"daki adam kolaylıkla bir kimya fabrikasının yan ürünü olabilir.

Diğer sanatçılar günümüzün sosyopolitik sorunlarına daha doğrudan değinebilir, ancak Shaw girdabı olağanüstü bir kesinlikle yakalıyor.

Natalie Haddad
www.hyparallergic.com

Gercekedebiyat.com