Son Dakika



rüyadaki kadın terk etti. Nemli gözleri

tuhaf bir karanlıkta eriyor

ve yüzün üstünden akıp yere yığıldıkça zincirleri

paslı demir sabahlarında gövde biraz daha çöküyor

 

hep böyle olur

yüz karanlık yatağın içinde bir gökyüzü gibi durur

açıldığında bir zaman bilinen kapılar

bir ayak sesi, nem. Beton içi zaman

bir çöl kayası gibi uzun saatlerin boynunda soğur

 

İnsan göğsüne dizlerini çekip yumuldukça

ortak tutkunun koparılmaz rüyası dalgalanır

-sessizlik büyür, karanlık çöker- o sıra

ılık sarı ışık yön değişip yeniden hızlanır

 

Tahir Musa Ceylan
(Depresyonun Şiiri, Opus, Tule yayıncılık, 1988, s. 18)
Gerçekedebiyat.com

ÖNCEKİ HABER

BENZER İÇERİKLER

YORUMLAR

Yorum Yaz

Kişisel bilgileriniz paylaşılmayacaktır. Yorumunuz onaylandıktan sonra adınız ve yorumunuz görüntülenecektir. (*)

REKLAM

ÜCRETSİZ ABONE OL

REKLAM