Gerçek Edebiyat

12 Mart’ın kanlı diktası, azıya almış koşturuyor.

“Deniz, Hüseyin,Yusuf idam edilmesin” diye Sofya’ya uçak kaçırılıyor, Jandarma komutanına suikast yapılıyor.

Ama cellatlar kararlı; “146” cenderesine sokmuşlar gençleri: “Devletin müesses nizamını, kısmen ve veya tamamen yıkmaya teşebbüs!..”

Sadece adı “ordu” olan (THKO) bir avuç genç; bir tek ağır silahları bile yok; yalnız hayalleri var.

Hava Kuvvetleri eşliğinde Devrim yapacaklarken 9 Mart’ta, ‘mandepsi’ye bastırılmışlar. Sol gösterip, sağ vurmuş omzu kalabalıklar...

Ve 6 Mayıs, sabah radyodan duymuş olacağım; “Asıldılar!.. Ulucanlar Cezaevi’nde şafak sökmeden.”

TBMM de “3’e 3” diye intikam salyaları ağızlarından taşan mebusların oylarıyla.

28 oy eksikti.

Onu da CHP’lilerin 30’u tamamladı.

Şimdiki CHP de “Denizler”i bayrak yapıyor. Utanmazlığın vahşet boyutu.

12 Eylül’e giderken, karıma sıkı sıkıya tembihliyordum: “Eğer ölürsem, hele bir kargaşa eylemde filan, sakın hiçbir örgüte verme cenazemi!” Çünkü “Örgüt içi hesaplaşma” diyip, kendi militanlarını öldürüp cenaze mitingleri yapıyorlardı; kızıl bayrağa sarıp, “Şehidimiz…” sloganlarıyla.

“Pelür kağıdı” bilmezsiniz! İncecik açık mavi, beyaz, pembe renklerde, hanidiyse şeffaf kağıtlardı.

Fotokopi icat edilmemiş, teksir hak getire! Daktiloda 5-6 tane pelürün arasına karbon kağıdı koyup, Deniz’lerin son sözlerini yazıp, şeritler halinde kesip, otobüs, dolmuş ve tramvaylarda -ki o zaman tek bir hat değildi- koltuk aralarına sıkıştırıyorduk gizlice…

Bugün 6 Mayıs 2020 Hıdrellez.

 İşte zalimler, özellikle Hıdrellez sabahı saat 01.00 ve 03.00 arası yaptılar infazları.

Gençlerin uğruna savaştıkları halk piknikte, şenlikte ip atlarken, top oynarken duydu ölümlerini, o da transistörlü-pilli radyoları varsa ki herkesin de yoktu.

Gençler öldürülmesin, yaşlanabilsinler.

Ulvi Alacakaptan
(dikgazete.com)
Gercekedebiyat.com