Çıktım yokuşlarını şehirlerle tepelerin
indim kıyısına yürekler içinde geçmişin
akıyordu dalgalar ırmağı denizin
sularından ürkütenle gelmiş geleceğin

Eğikti başım
güçsüz güzelliğiyle kelimelerin

o gün de bu günkü gibi yürüyordum
uyunmamış gecede eksilmiş gündü 
kokusu vardı bir sokakta kucağının
bu dünyada bu dünyadan güzel olan

eğikti başım
başka başka biçimleriyle  istemenin

yalnızlığıyla kırlangıç yuvalarının
katar katar yükleriyle kara trenlerin
ağlamaklı kadınları adamlarıyla
garların iskelelerin kaldırımların
ıssızını kucaklar gibi yeryüzünün

seni seviyordum
bir gelenceydim bu göçebelikte

B. Hakan Işık
Gercekedebiyat.com

ÖNCEKİ HABER

BENZER İÇERİKLER

YORUMLAR

Yorum Yaz

Kişisel bilgileriniz paylaşılmayacaktır. Yorumunuz onaylandıktan sonra adınız ve yorumunuz görüntülenecektir. (*)