Evvel Leyla / Cenk Gündoğdu
bir tereddüt için attın kendini dünyadan
tuhaf harflerin kaldı, uykusuz
huzursuz, kısa gölgesi kadar kısa, -bu fena
tutamadın anlattın bileklerini imlasız
uzun matadorlara, eğri çoraplara, tükenmiş ışığın
saplı karanlığına erderhaların, -bu doğru değil
doğru bir sonsuzluktan
üzgün akan omuzlarını, -bu ağır
isyanla taşırdığın coşkun uçurumları
uyurken açık unutulduğun bahçeyi
kapadığın radyoyu anlattın, güzelliğinde gezen zehri
tıkanan damarlarını bir hallaçla
bu yüzden vardığın eksiklik, ele verdiğin hayat
bıraktığın ateşe eklediğim su, -bu çok oldu
çıkardığın gözlerimi alan gerçek, ince bir kahır
benim gençliğimdir, -bu olmadı gecikmiş leyla
hafızamı aldığın yerdeyim, uyumsuz
akortsuz, ışıksız, sözsüz, elleme, -bu böyle
imkânsız bir yağmurun mızrağıyla yaralı öfkem!
Cenk Gündoğdu
Gerçekedebiyat.com
Yazar Hakkında
YORUMLAR