Gerçek Edebiyat

sonra tren geçti ve ben kaldım

uyku bekleyen vagonda orada o ince kahırda

altı fotoğraf, çömelmiş bir cuma

sabıka kaydı, sağlık raporu

arka cebimde iyi bir haber

hayrete açılan kapıya anlattım                                              

marttı ya da akşamdı

kırılıyorduk öpüşmenin kanatlarıyla

dünyaya bağlanmaktan yenildik

durduk, gökyüzüyle başladık

dudaklarımızı konuşmaya güneye kadar

uzun, beyaz seslerle birbirimizi

üstümüzde eski güneşler

ütülü ceketler, çekiştirilmiş şen entariler

çıplak kelimelerle geçtik biz bu bozgunu

tüp bitmiş, ekmek kurumuş

genç bir cumartesi yağmış

içimize kadar

aşktan taşmışız iki gözde

nişanlım, yanık yıkık saraylım

ağzından aldığım gök

gülüşünle bitmeyen vaktimdir

şenliğine değen dilim

o başlangıca erişen sabahım

topla silahları, sakla kitapları

bozuk bir şarkı çalıyor

yokluğu bileyleyen ellerde

bu uçurum bulaşıcı

bak büyüyor gözü kanlanmış bir

baba gibi ay

aramızdan alalım bu aralığı

gel, ev dolu rüzgâr konuşalım dedim

ama olmadı bana bakan benimle

sonra bir dağ geçti ağzında evin ateşi

Cenk Gündoğdu

Gerçekedebiyat.com