Nereye gitsem içimdeki öfkeyi de alıp götürüyorum.
Yararı olduğundan değil, çok sevdiğimden değil, ayrılmaz parçam değil!
Bırakırsam bir yerlerde başı boş ölür korkusu taşımıyorum,
Bırakırsam bensizliğe kahrından dağıtmaz da kendini.

Öfkem sahipsizliğe alışık değil!
Açılıverirse kabak çiçeklerince, denetlenemez akışı,
Bir an olsun içinde tutmayı bırakanlar deneyledi sonunu,
Volkan olur bensizse, yakıcı külleri savrulur kalbinize!

Benden başkasına zarar vermesin diye, ehlileşsin diyorum yüreğime!
Emek ver hislerine, sabır ekle içine, her biri senin madem, sahip çık her birine.
Keskin sirke zararlıysa küpüne, sirkeyi çevirmeli zararsız bir nesneye.
Üzümünü ben ezdim, şarabını ben içeyim diyorum, köpüklenen sirkeme!

Ünsal Çankaya
Gerçekedebiyat.com

ÖNCEKİ HABER

BENZER İÇERİKLER

YORUMLAR

Yorum Yaz

Kişisel bilgileriniz paylaşılmayacaktır. Yorumunuz onaylandıktan sonra adınız ve yorumunuz görüntülenecektir. (*)