Dört Genç Adam / Timuçin Özyürekli
çiçekler içinde mutlu yüzleri, gözleri; / devrimci yürekleri kafesine sığmamış…
Giriş:
bir fotoğraf yılların etkisiyle sararmış
dört genç adam birbirleriyle kardeş
çiçekler içinde mutlu yüzleri, gözleri;
devrimci yürekleri kafesine sığmamış…
Birinci Genç Adam:
hırçın aşkların uslanmaz çocuğu
her ‘’dize’’si gerçek şiir vurgunu
gelen yıllarla çoğalan bir volkan
kıyısız deniz , umudun okyanusu…
İkinci Genç Adam:
fabrikalarda geçen yoksul hayatı
sonlandı birden ‘‘Kuş Boranı’’yla
aykırı sevdası kanar saz eşliğinde
biraz Azeri, biraz Kürt ama önce insan…
Üçüncü Genç Adam:
duruşu partizan , öfkesi yalan düşlere
okuduğu kitaplar erir sözcüklerinde
sevdası derin , anlayışı zengin , dost canlısı
yıllar örselemiş yüreğini şimdi durgun…
Dördüncü Genç Adam:
Cehennem’di zaman söndürdü ateşini
çekildi sessizce kendi fırtınasız limanına
geçmişi kavga, kaybolan aşklar, parlak gelecek
geriye kalan bir soru: ‘‘kim bilir nerde?’’
Timuçin Özyürekli
Gerçekedebiyat.com
YORUMLAR