Son Dakika



 

ah, erişemedim al elmanın özüne, yasaklar demir ökçeli

devlet çürüdü!.. adalet yeşil kemirgen… ve bilirsin;

kendi kınına aykırı bir hançerim ben, makul şüpheli…

vuruşkan sevişmelerin sinesinde yor beni, ey asi kurtuluş!...

 

çözdüm hançeredeki hasret prangasını, çakırpençe tek vuruş

kalem kötürge deldim yasakları; imge tetik, şiir pusat!..

 

biz sularında akışalım seninle vuslat deltasına, vuslat!..

meneviş düşelim erişilmez deniz’e… balkısın erdal eren!

unutmak işkence!.. çölde serap hilesidir kör bellek…

arka çıkalım ali ismail korkmaz’a sersebil linç edilirken!..

 

ah, asfaltı delen çiçekler kızılmavi serpilip gelişirken,

sekizinci renk ayaklanması sekiz iklim pür neşedir!..

 

hayata tutunmanın bedeli bir bilsen; göz göze, diş dişedir

bir isyan bayrağı olarak dalgalandıkça gelincik gençliği

yıldız bakışımlı ateş böcekleri birer işaret fişeğidir…

benden sanadır, nar içi çoğalmaların en bileşken elit seçeneği!..

 

senden banadır, erişilmemiş uçurum çiçeklerinin eytişim bilgisi

kardelen aşkıdır!.. direnir kırcı tutmuş düşlere, tansık isyan!..

 

sil baştan, zanlı duruşmalar kin yutak, sil baştan!..

yalanın heyelanı talan enkaz!.. zül kıyamet zulmete erince

şafaklar sökerken güneş doğarken dağladım hicran yarasını

bel bağladım akça devrimlere, karşı devrimler hüküm sürerken!..

 

kara cüppe, al takke ver külah… erincimize aşererken,

bir selam saldım kızıl gezegene, asayiş berkemal midir!..

 

al mendilimde tek yıldızlı akça ayça, gerçekten celali midir

al atım ılgar ve asi!.. çıngı sektirdim toynaklarından,

sevincelik eyledim çoban ateşlerine!.. nar çiçeği şenliklerine…

tomurcuk patlaması yekinişlerle kışkırttım içimdeki çocuğu!..

 

yer demir gök bakır saydım, yıldız örgütlenmesi çoğulculuğu

akıl kayması nobran enkaz… dil kötürge deldim yasakları!..

 

yüz vermedim hiçbir zaman bana benden gelecek yasaklara

ne kendini sokan akrep ne de dilsiz tanık timsahım ben…

geri çekilmek özür, teslimiyet işkence!..

 

namluyu terk eden mermi adres sormaz bilirsin

tetiği çeken el vicdanını çiviye asınca!..

 

Arif Madanoğlu

Gercekedebiyat.com

 

ÖNCEKİ HABER

BENZER İÇERİKLER

YORUMLAR

Yorum Yaz

Kişisel bilgileriniz paylaşılmayacaktır. Yorumunuz onaylandıktan sonra adınız ve yorumunuz görüntülenecektir. (*)

REKLAM

ÜCRETSİZ ABONE OL

REKLAM