Gerçek Edebiyat

Hiçbir zaman popüler kültürün adamı olmadığı için, hastalığı bile pek bir yerde haber olamadı.

Ben de on gün kadar önce öğrendim hastalığını. 17 Haziran tarihinde sonsuzluğa göçtüğünde de, haber sitelerinin alt sıralarında yer aldı, muhtemelen televizyon kanallarında da alt yazı olarak geçmiştir.

Mehmet Erenler de çocukluk gökyüzümün yitmeyen yıldızıydı. Siyah beyaz televizyon yıllarında sıkça televizyonda seyrettiğimi, radyodan dinlediğimi hatırlıyorum. O da daha çocukluk yıllarımızda sazıyla, sözüyle kulaklarımıza, beynimize o kadar işlemiş ki, türkülere olan sevdamız on yıllarca tükenmemiş, artarak devam etmiş.

Mehmet Erenler daha 7- 8 yaşlarındayken bağlamayla tanışmış; O da Özay Gönlüm gibi hiç kimseden ders almadan, kendi kendine bağlama çalmayı öğrenip, geliştirmiş. Bağlamasıyla yatıp, uyuduğu günler olmuş, bağlama yaşamı boyunca yoldaşı, en yakın dostu olmuş. 8 – 9 yaşlarında sahneye çıkmış. 13 yaşındayken Türk halk müziğimize derlemeleriyle binlerce türkü, onlarca belki yüzlerce halk sanatçısı kazandıran Muzaffer Sarısözen’in yönettiği TRT Ankara Radyosu Yurttan Sesler Korosu’nda konuk olarak bir türkü çalıp, söylemiş. 1966 yılında Ankara Radyosu’na girerek, en büyük hayalini gerçekleştirmiş.

Türkülerimizin özgün halini hiç bozmadan, otantik haliyle söyledi. Muhteşem bağlama çalışıyla uyum içerisinde, hiçbir zaman abartılı bir yoruma kaçmadan, su gibi söylediği türkülerle, türkülerin güzelliğini, temizliğini, arkadaşlığını, dostluğunu yıllarca bizlere duyumsattı. Yetmiş yıl civarındaki sanat yaşamında, hiçbir zaman popülerlik, para, pul, şan, şöhret peşinde koşmadı. Yaşamıyla, sanatıyla sadeliğin, temizliğin, naifliğin, işini doğru yapmanın peşinden gitti. Yaşam amacını da şu sözlerle belirtti:

“Ömrüm oldukça Türk Halk Müziği’ne hizmet etmekten ve onun bir neferi olmaktan övünç ve kıvanç duyacağım.”

Çoğumuzun bildiği ‘Değmen Benim Gamlı Yaslı Gönlüme’, ‘Denizin Dibinde Hatçam’, ‘Karpuz Kestim Yiyen Yok’, ‘Bir Çift Turna Gördüm gibi onlarca türküyü derledi, notaya aldı, bizlere sundu.

Konservatuvarda, kurslarda binlerce öğrenci yetiştirdi, yirmi civarı albüm yayımladı, yurtiçi ve yurtdışında yıllarca konserler verdi.

Bağlamayı çalış tekniği ve yetkinliği ile özgün olan Mehmet Erenler, otantik çalma biçimine yaslanıp, ama kendi kişisel tarzını da yaratarak, ülkemizin en önemli bağlama virtüözlerinden birisi oldu.

Bu kadar çok şeyi başaran Mehmet Erenler, yaşam amacını gerçekleştirmiştir. Daha nasıl Türk Halk Müziği’nin neferi olunur, ona hizmet edilebilir ki?  

Benim Mehmet Erenler ile daha da çok yakınlaşmam kendisinin Youtube kanalı ile oldu. Özellikle Covid-19 salgın günlerinde, sıkça video paylaştı.

Kendisi gibi sade olan ev ortamında, seyircisine saygısını videolarda bile elden bırakmayarak, çoğu zaman takım elbiseli, traşlı yüzü, sazıyla, sözüyle o karanlık günlerde gönüllerimize değdi, ruhumuzu aydınlattı. Her türkü sonunda da, o güzel, her daim gülümseyen yüzüyle seyircisini selamladı.

17 Haziran’da O’nu sonsuzluğa uğurlamanın acısıyla, gamlı yaslı gönüllerimize değdi Mehmet Erenler.

Bundan sonra da hiç kuşkusuz değecek. Ayaş Yollarından Aştım da Geldim, Karpuz Kestim Yiyen Yok, Bir Çift Turna Gördüm, Değmen Benim Gamlı Yaslı Gönlüme ve yüzlerce türküsüyle kimi zaman hüzünlenecek, kimi zaman coşacağız.

Seyyah olup şu alemi gezeceğiz yine, bir dost bulamayacağız yine, gün akşam olacak yine. O zaman yine türkülerimizin dostluğuna, güzelliğine sığınacağız yine. Mehmet Erenler’in sazını, sözünü, türkülerini, sadeliğini, naifliğini, beyefendiliğini, güler yüzünü hiç unutmayacağız. Pir Sultanı, Karac’oğlanı, Veysel’i, Özay Gönlüm’ü, Ruhi Su’yu, Mahsuni Şerif’i hiç unutmadığımız gibi. Ve Mehmet Erenler Usta’nın şu sözlerine bağlı kalacak ve isteğini yerine getireceğiz, ömrümüz oldukça:

“Hepinizden isteğim, dünyanın en zengin müziği olan Türk Halk Müziği’ne sahip çıkmanız ve onun layık olduğu yere yüceltmeniz için gereken ilgiyi esirgememenizdir.’’

Hasan Murat Doğan

Gercekedebiyat.com