Gerçek Edebiyat

BAŞARAN AMCA SON YOLCULUKTA…

Babam Dursun Akçam’ın can dostuydu. Köy Enstitüleri’nin yetiştirdiği yiğit bir mücadele ve şiir insanıydı. O, bir saat kadar önce yaşamdan ayrılırken içimize doldurulması zor kocaman bir boşluk daha açıldı… 

Yıllarca mektuplaştık; iletişim içinde olduk. Zor, sıkıntılı günlerimi bilir, öyle arardı sanki. Arka arkaya mektuplar yazar, elinde tuttuğu ışığı, ateşi paylaşmaya çağırırdı.

Yunus Nadi Öykü Ödülü aldığım haberini o vermişti.

Işığı hiç sönmeyecek yıldızların arasında yerini aldı o. “Koçero” diye andığı Dursun Akçam’ın ve diğer yoldaşlarının yanındaki yerinden Bolu beylerine meydan okumayı sürdürecek.

Uğurlar olsun Başaran Amca; biz seni hiç unutmayacağız; sen de bizi unutma!...

“GÜLLER

Çamlıbel’de bir gül açsa

Uykuları kaçar Bolu Beyi’nin

Çünkü kırmızıdır gül

Toprağın ve halkın uyanışına benzer

Bir değil bin gül açıyordu Anadolu’da

Ekmeği ikiye bölsen

Aydınlık sesi duyuluyordu halkın

Köylere tutmuştu aşkın ve terin hünerleri

Bir oldular da Bolu Beyi’yle

Kapattılar Enstitüleri” (Mehmet Başaran, Özgürleşme Eylemi, Köy Enstitüleri, s 7)

Cenazesi 29 Haziran Pazartesi günü Üsküdar Şakirin Camii'nde öğle namazında kaldırılacak ve sonrasında Kırklareli Lüleburgaz Ceylan Köy Mezarlığına defnedilecektir.

Türkiye’nin tüm dil, ekin, özgürlük ve sevgi tutkunu insanlarının, imececi halk çocuklarının başı sağ olsun;

Başaran amcamın ışığı yolumuzu aydınlatsın.