Ayrılık / Metin Cengiz
Geceyi öp dedim. Beni an bazen/ elem renginde. Sonra kendine dön/ Tanıklık et kendine.
Günü geldik ayrıldık. Kandın
ayrılığa. Nesnelere kanar gibi
geceleri. Yüreğinde boşluklar
açılmıştı. Irmakların ölümü dedin.
Hüzündür şaraplayan artık
Geceyi öp dedim. Beni an bazen
elem renginde. Sonra kendine dön
Tanıklık et kendine. Kutsal
bir emanete bakar gibi. Bırak
bahar her yıl yeniden değsin tenine
An ki beni, o ışık o gölge
o uzak yıldız. Kaynağına
coşkuyla alnımızı sürdüğümüz
kalmasın tenha sular gibi dalgasız
Metin Cengiz
(Şarkılar Kitabı, Papirüs Y., 1995, s. 47)
Gerçekedebiyat.com
Yazar Hakkında
YORUMLAR