Gerçek Edebiyat

Yeşile dönmezsin

Elaya "gel" diyemezsin

Derviş çilesine benzer bu sevdaluk

Hüzünle, tahammülle süslü

Siyah, ince ama ağır bir hırka gibi…

Giyeceksin! 

Askerlik gibi…

Yapacaksın!

Mahpusluk gibi…

Yatacaksın!

Çiledir…

Çekeceksin!

Sesine vursa bile şiirin, şarkın

Gözlerinden okunmayacak kitabın

Çaresizlik dokumayacak ellerin

Hüzün izi bırakmayacak ayakların

Faş etmeyeceksin ele güne

Ne can ile canan arasındaki hadiseyi,

Ne de canan ile can arasındaki…

Hasretini saklayacak

Yine çiçek koyacaksın vazoya

Yürek sızılarını sermeyeceksin

Yalnız akşam sofralarına örtü diye

Ve

"hadi buyur!!.."

diyeceksin yalnızlığa

Kor-kızıl karanfil olacak yalnızlığın

Soğuk bekar odanı ısıtan

Çile hücresidir orası

Halvet olacaksın hüznünle

Allah bile olmayacak yanında

Dönmediğin yeşil, çağıramadığın ela

Yalnızlığın, hüznün adam edecek seni

Vuslatsız kavuşacak

Halvetsiz sevecek,

Hamken pişecek

Pişerken yanacak,

Ereceksin

Öğreneceksin, aşktadır dervişlik,

Ayrılıkta kavuşmada değil!

Adam olacaksın

Çilenden belli