Felsefesiz kâfirlere vaaz / Cemal Öztürk
1. Zihnimi kurcalıyorum bir öğretim üyesi gibi Karıncalanmış gövdemi kımıldatmak için 1'den 9'a kadar sayacağım İnsan kere insan=toplum Toplum kere toplum= tarih Tarih kere tarih =zaman ötesi Basamak basamak Bir arkeoloji kürsüsünde Sırtımda göktaşı taşıyorum Paris komününde işçilerle dolup taşıyorum Kâbe’de müminlerle Tibet’te Budistlerle Taksimde bir miting alanı gibi yığınlarla dolup taşıyorum Caddelerde yaya yürüyen Ve kırk dereden Bir değirmene su taşıyorum Tam özerk bir üniversite için Tam kapasite zihnimi açıyorum insanlığa Dilimde yüz binlerce sözcük ile Her dilden dilek tuttum Arapça dua ederek Türkçe deyiş çalarak Kürtçe ağıtlar yakarak Şarkılar söyleyerek Yunanca, Farsça Hiç bu şehri ve nöbet yerimi terk etmeden Zihnimi kurcalıyorum Sabahı bulmak ile karanlığı kutsamak arasında kalmışız Nafakayı kazanmakla zamanı harcamak arasında 2. Zihnimi kurcalıyorum bir gizli ajan gibi Milyarlarca sinir hücrelerimden istihbarat topluyorum Ölü veya diri herkese bulaşmış bir adamım ben Bana bulaşanların da haddi hesabı yok Nasıl olsa komaya girmiş bir vücut ile Havsalanın almadığı namevcut İki dünya arasında kalmışız İlim irfan camiası boş… O post modern zamanlar Ki sıkıştırılmış bir hard disktir aslında Ta Pentagon’dan Paris’e kadar Nereye gitsek artık muhafazakâr ve mutaassıp İki esrarkeş arasında kalmışız Edebiyat kürsüsü boş…21.yüzyılın kürsüsü… A' dan Z' ye kadar zihnimi kurcalıyorum koşa koşa Beynimizin ağırlığını tartsak 1800 gr et İçindeki korkularımızı toplasak Tonlarca kaba kuvvet arasında kalmışız İşin esası bir diabet hastası gibi Sonsuz muhabbeti unutmuşuz Ya da sanki hepten unutmuşlar bizi Kürsüde hala bir papağan gibi vaaz okuyanlar Artık ne söylerse söylesin küfür gibi gelir bize. Cemal Öztürk
Gerçekedebiyat.com
Yazar Hakkında
YORUMLAR