Gerçek Edebiyat

Hem bir futbol takımında top oynayıp hem de medyada tarafsız futbol yorumculuğu yapmak mümkün müdür? Değildir, diyeceksiniz. Tabii ki dünyanın hiçbir yerinde mümkün değildir.

Oysa Türkiye'de buna benzer şeyler ahval-i adiyedendir. Hem de futbol değil, okumuş yazmışlara, entelektüellere göre daha değerli olması gereken bir alanda, bu durum çok mümkün ve hatta ortam doğrudan bövyle yürüyor.

Günümüz şairlerini bir çoğu aynı zamanda birer şiir yorumcusu, yıllıkçı, antolojist. Ve bu işi yaparken meslektaşlarına karşı en küçük bir alçakgönüllülük göstermiyorlar; tam tersine hepsi burnundan kıl aldırmıyor: En iyi Futbolu kendilerinin oynadığını söylüyorlar: En vazgeçilmez şiirleri kendilerinin yazdığını. Rakip gördükleri şairleri itibarsızlaştırmak, yandaş saydıklarına, o sırada biraz ahbaplık eder gibi olduklarına paye vermek için yapıyorlar bu işi: Kitap tanıtımı yazıları, sözde eleştiri, değerlendirme yazıları böyle yazılıyor.

*

Taşradan kopup geldikleri İstanbul'da kendilerini birden aristokrat görme zehabına kapılan bir takım eşhas, şiirini yarıştırma yolu olarak (tabii ki şiir yarışmaz!) yıllıkçılığa, eleştirmenliğe, şiir yorumculuğuna soyunuyor; oturup doğru dürüst şiir yazacaklarına yerde. Alçakgönüllülüğü erdem bilip hayatın ve insanın özünü kavramaya yönelik daha derin, daha yalın, gerekiyorsa karmaşık ve daha tam şiir yazacakları yerde şiir üzerine ahkam kesiyorlar.

Doğrusu elbette, ya şiir yazmak, ya ahkam kesmektir; ahkam kesilecekse, kendi şiirini dolaşımdan çekmektir.

Şiir yazarken yazı yazmak da elbette mümkündür. Ama namusluca, dürüstçe yazı yazmak; kendi şiirini öne sürmek için değil.

Yarım şiirlerini tam göstermek için yıllık ya da antoloji hazırlayan, jüri üyeliğinden jüri üyeliğine koşan, kopup geldikleri taşrayı unutup insan kalabalığında kendilerini filozof, alim, teorisyen, hoca... sanan şiirci madrabazlar sizi!..

Ramis Dara
(Akatalpa, Mayıs 2013 N. 161)
Gercekedebiyat.com