Gerçek Edebiyat

Gönlümde özlem
Yüreğimde göl olur
Dostun acısı.

Uzak olsun ölümler
Yakından duyulmasın.

Duyulan sevgi
İyi gelsin yüreğe
Erken durmasın

Açılıyorsa güller
Unuttursun ölümü

Geçilen handa
Paylaşsın şarabını
Ölümsüz tanrı

Göğsümüze takılan
Karanfil ağlamasın.

Ölsek bir yana
Ölümü duymayalım
Dünya durdukça

Karanfil göğsümüze
Takılıp, ağlatmasın!

(Ne kadar yazılsa olacak olur, ölecek ölür ve iyi insanlar bir karanfil yağmuruyla sızar toprağa.
Olur Öyle demişti başlığında ve “ölür öyle!” diye bitirmişti bir şiiri yıllar önce.
Turabi Tomur tutarlı bir sosyalist, düzgün bir hukukçu, dünya iyisi bir baba, bir o kadar iyi dost, arkadaş, kardeş idi dünyamızda.
İki şiir kitabı bıraktı arkasında Toprak Tomurcuk adıyla, bir hukukçu dünya güzeli kız.
Karanfiller atıldı toprağına ve göğsümüze gülüşünden bir acı iliştirdik yokluğunla.
Ah sevgili kardeşim, sağlık dileğimiz yetmedi sana. Rahat uyu!)

 Ünsal Çankaya
Gerçekedebiyat.com