İlk kar
Olgun güz baharı ilk kara teslim olurken bir akşam vakti günler flu oldu sanki orta çağ ezgileri yankıdı tuvallerde çok kimseler işitemedi onları, hiiç.. son yaz ve sonbahar bir gündüz düşüydü dirençliydi ve aşkı yorgundu, biraz umutsuzdu bir depresyon, kısa mutluluk ve sert tepkili kalabalıktı ondan arta kalan resimler bir de plaj fotografları vardı dalgalar vardı ve terli tenler umutlu çocuklar kilise mezarlığının defterinde yıkık mezar taşlarının kayıtları da vardı ıslak eldivenler çıkarıldılar o gün andızlar toplanmıyordu artık ama ‘sonsuz dansımız’ sürüyordu kurutulmuş ahududu şarabından yayılan tütsüsüydü o sanki işte ben sonbaharların hep bu yanını sevdim yaz resimlerine o masum bakışını bir kotranın ahraz sevgisiyle istenmeden terk edilişi ve karada yaşadığı o soğuk konukluğu günler sağır, günler ahraz, ezgiler sıra dışı şimdi DOST’UM aşklar sisli ve sahipsizler dişbudaklar sevecen de olsa sevgililer deniz aşırı gurbetteler buruklar yorgunlar kara teslimler umutla bekliyorlar h a l e n kadehler sevecen dalgalar karanlık ve belirsiz ama biliyorlar!!! sonbahar ilk kara teslim olsa da hala çoookkk sevesiye s e v i y o r l a r Cem Güneş
Yazar Hakkında
İzmir doğumlu olmakla birlikte Kırşehir kütüğüne kayıtlıdır. 1987 yılından bu yana aynı zamanda vatandaşı olduğu Norveç"te yaşıyor. Bugüne kadar üç şiir ve iki öyku kitabı yayınlanan yazarımız, ne doğduğu topraklardan ne de ana dilinden kopabilmiştir. Romantik şiir ve sıra dışı yazgıları kaleme aldığı öykülerinde, İskandinav kültüründen etkileri de gözlemliyoruz.
